'Over minder dan 2 maanden moet ik klaar zijn om te knallen!'

Elisa Jochims heeft een tijdje weinig op haar racefiets gezeten en had wel weer zin in een mooie toertocht. Met Fondo is ze inmiddels begonnen aan de training voor haar Vebego Limburgs Mooiste. De eerste twee weken zitten erop. Dit is haar ervaring tot nu toe.

Het is alweer de tweede week dat ik aan het trainen ben met Fondo voor Limburgs Mooiste. Na 2 jaar weinig fietsen op de racefiets, vond ik het tijd om weer een serieuze toertocht te gaan fietsen met lekker veel hoogtemeters. Ik zag dat de inschrijving voor Limburgs Mooiste was geopend en heb me direct ingeschreven. Niet meteen aan gedacht dat ik daar eigenlijk niet klaar voor was. Maar gelukkig stuitte ik op Fondo en ben begonnen met het opbouwen van het fietsen. Eerst binnen, want buiten was het nat en koud. Na een paar keer trainen deed ik de ftp ramp test, zodat ik een idee had wat mijn trainingszones zijn. Ik selecteerde bij Fondo de training voor Vebego Limburgs Mooiste en koos voor niveau 2, stelde mijn trainingszones in met het voornemen om 3x per week te gaan trainen.

De eerste week had ik een cadanstraining van een uur. Wanneer zou ik die gaan doen? En toen kreeg ik het idee om deze te doen tijdens mijn woon-werk ritje. Mijn fietsrit naar het werk is standaard ongeveer 45 minuten. Als ik op de terugweg een klein lusje hieraan vast maak, heb ik een rondje van een uur en kan ik de training doen, dacht ik. Hartslagmeter om en zo gezegd, zo gedaan… alleen had ik tot nu toe altijd binnen getraind en geen rekening met het weer gehouden. Het waaide vorige week heel hard! ‘s Ochtends wilde ik de training niet doen omdat ik om de één of andere reden dan altijd direct naar het werk wil fietsen, dus ik had geen uur om te fietsen. Dus moest het op de terugweg gebeuren… en dat was even een tegenvaller met de tegenwind. De hoge cadans met de tegenwind was een hele dobber, het lukte niet zo goed om meer dan 100 te halen. Iets anders wat ik me niet had gerealiseerd is dat het trainen met een hartslagmeter minder nauwkeurig is dan trainen met een powermeter (die heb ik namelijk wel beschikbaar als ik binnen train). Maar het was leuk om te doen, de variatie in cadans zorgde ervoor dat ik de tijd niet in de gaten had en het uur was zo voorbij. De andere trainingen van het schema zijn een lekker rondje in het weekend geworden en de duurtraining die ik wel binnen heb gedaan. 

Deze week heb ik al zitten kijken welke training ik nu weer ga doen op de terugweg… het lusje moet nog iets groter worden, deze week staat een krachttraining van 1,5 uur op het programma. Ik merk dat mijn voorkeur uitgaat naar intervallen van 5 minuten. De weersverwachting is iets gunstiger: weinig tot geen regen, geen harde wind, een lekker zonnetje… ik kan niet wachten tot de volgende buiten training.

Als ik op deze manier mijn trainingen kan volhouden, zijn die Limburgse heuvels straks een makkie :-)

‍

'3 juni staat met rood aangestipt in mijn agenda om de oranje lus van 190km te rijden!'

Simon Ransy had al de nodige trainingservaring uit zijn tijd als competitief wielrenner bij de junioren. Met Fondo traint hij met een iets andere insteek en vooral gericht op hartslag, iets dat voor Simon nog relatief nieuw is. Hoewel het toch nog wel wennen is, zijn de eerste vorderingen inmiddels merkbaar. Na de Back on track-trainingen heeft hij de smaak te pakken en is Simon begonnen aan zijn voorbereid op Vebego Limburgs Mooiste.

Sinds 10 weken train ik nu via de Fondo app. Hierbij volg ik nu het ‘Vebego Limburgs Mooiste’-schema van 8 weken. In dit schema train ik op niveau 3 en dit momenteel 3 keer per week om finaal de 190km aan te kunnen. In mijn geval ga ik daarbij weken van gemiddeld 10 trainingsuren tegemoet. Persoonlijk focus ik me tijdens de trainingen met de app nu op mijn hartslag. Omdat dit nog vrij nieuw voor mij was, heb ik er begin dit jaar voor gekozen om de ‘Back on track’-trainingen te proberen. Zodoende kon ik de app wat beter leren kennen om zo de verschillende trainingsmethodes te begrijpen.

Op jongere leeftijd deed ik bij de junioren nog aan competitief wielrennen. Daar was mijn mindset steeds: trainen, trainen en nog eens trainen. Wanneer ik dan in het weekend een goed gevoel had, wist ik dat de trainingen juist zaten. Was dat niet het geval, kon ik de trainingen de week nadien verder aanscherpen.

Door de Fondo-app te gebruiken, merk ik vandaag toch een heel andere tendens. In de beginweken heb ik - naar mijn gevoel - rustige ritjes gedaan en voelde het vaak alsof mijn tempo te laag lag. Toch blijkt dat ik net door die rustige trainingen nu wel het gevoel heb dat ik langer en sneller kan fietsen. Met als gevolg dat ik meer van de trainingsritten – en de mooie fietstochten – geniet en een duidelijke vooruitgang voel. Intussen ligt mijn verhouding snelheid/hartslag ook veel meer in balans. 

De Fondo-app vraagt ook feedback over de intensiteit van de trainingen. Waarbij ik het zeer positief vind dat je eventuele problemen met trainingen kan aanhalen bij de coach. Zo heb ik het persoonlijk al wel eens moeilijk met de hoge cadans van sommige trainingen. 😉 

Ik ondervind wel een klein nadeel met betrekking tot het exporteren van de trainingen in de Fondo-app naar de fietscomputer. Ik rij zelf met een Bryton. Dit is nog niet compatibel met de app, maar wie weet komt dit later nog. Hierdoor moet ik dus elke training uit het hoofd leren of met een papiertje op de stuurpen kleven.

Trainingsvormen

De eerste week begint relatief rustig met zowel een cadans-, kracht- als duurtraining. 

De cadanstraining bleek persoonlijk wel meteen intens, want 110 rotaties per minuut is niet voor iedereen weggelegd. Gelukkig leer ik hierin al doende. 

De krachttraining is dan weer het tegenovergestelde waarbij je sterk moet doorduwen op de pedalen. Hierbij gaat mijn hartslag sneller de hoogte in en moet ik de fietscomputer nauwlettend in de gaten houden.

De duurtraining spreekt voor zich: de benen laten pedeleren en de hartslag tegelijk laag houden. Dit blijkt soms wel moeilijk vermits ik steeds buiten train en af en toe tegen de wind moet inbeuken.

In de daaropvolgende weken volgden er bloktrainingen, waardoor ik het lichaam kon laten wennen aan inspanningen van langere duur aan een hogere hartslag. Bijvoorbeeld door 10 minuten te trainen aan een hartslag van zo’n 170 slagen per minuut.

Het eerste blok doet meestal pijn als de hartslag de hoogte ingaat. Maar zodra ik aan blok 2 en 3 zit, is mijn lichaam die hartslag wel gewend. Echter is het wel een uitdaging om bij de laatste blokken de hartslag weer te laten zaken. 

Tot slot zijn er nog de sprinttrainingen en de VO2-MAX-trainingen maar die bespreken we best in de latere fase van de trainingsweken.

Trainen op hartslag en andere Fondo Pro functies

Ik beschik niet over een vermogensmeter, dus focus ik me zoals gezegd bij de trainingen op mijn hartslag. Het aanvoelen van de hartslag is soms wel moeilijk wanneer de connectie niet al te goed is, of als er een vertraging tussen de hartslagband en fietscomputer zit. Op die momenten maakt mijn hartslagen wel al eens gekke sprongen, al ken ik mijn lichaam goed genoeg om te weten wanneer ik echt in overdrive ga. Al zal het met een powermeter zeker accurater zijn.

De app biedt ook de optie om een training zwaarder of lichter te maken. De optie 'zwaarder' heb ik getest bij een cadanstraining, waardoor deze van 2 uur naar 2,5 uur verlengd werd via een combinatie van duur- en cadanstraining. Een training verlichten heb ik zelf nog niet gedaan.

Ervaring

Na mijn eerste trainingsweek voor ‘Limburgs Mooiste’ kan ik wel bevestigen dat trainen met een schema efficiënter dan om zomaar op de fiets springen en wat ritjes af te haspelen! Het schema zorgt voor extra targets en motivatie, en tegelijkertijd weet je ook perfect wat de training zal brengen. Ook een dag met veel wind gebruik ik nu als training om niet achter te lopen op schema, een verloren dag is namelijk niet in te halen.

Om gericht te trainen doe ik dat best individueel. Het is het moeilijker om dat samen te doen in een grotere groep waarbij anderen niet datzelfde schema volgen. Al rij ik in de weekends wel nog mee bij mijn plaatselijke wielerclub WTC Nasser. Een extra gemoedelijk ritje kan nooit kwaad.

Wel vind ik het belangrijk om tijdens de bloktrainingen met enige snelheid me toch nog altijd aan de verkeersregels te houden. Ik train op de openbare weg en pas mijn blokken soms aan door ze met 20 seconden te verlengen, zodanig dat ik aan een veiligere snelheid kan rijden in het geval ik ooit eens de remmen zou moeten dichtgooien. Veiligheid primeert toch wel tijdens trainingen in het verkeer.

Vervolg van het schema

Binnen enkele weken zal ik jullie meer kunnen vertellen over mijn afgelegde kilometers en trainingen. Ik hoop dat ik jullie via deze weg even heb kunnen meenemen in mijn trainingsroutine voor ‘Limburgs Mooiste’. Ik kijk er al naar uit om er een spetterende rit van te maken. Hopelijk zijn de weergoden ons dan wat beter gemutst, want van mij mag de lente nu toch wel stilaan echt gaan beginnen. 😉

‍