Het is ondertussen juni de finale maand, 27 juni is het zover, de HandbikeBattle waar we de laatste maanden naar toe getraind en naar uitgekeken hebben. Met de Fondo app de laatste weken nog heerlijk getraind en wat een verademing was het dit jaar om een goed programma te hebben dat je stap voor stap meenam de weg naar de berg op.

Begin juni met Richard en maatjes Nico en Cor een prachtige tocht gemaakt door het Westland - we vergeten wel eens wat een prachtig gebied we als “achtertuin” hebben - een tocht van 42 km met voor de verandering eens heerlijk weer. Het was de laatste training voordat we naar Oostenrijk gingen.

Op naar Oostenrijk!

Op zondagnacht vertrokken we richting het Kaunertal en dat verliep vlotjes, in 10 uur waren we vanuit Delft in Oostenrijk.

Maandag de eerste bergtraining, na 1.5 km de berg op helaas materiaalpech, mijn elektrische systeem deed het niet meer, dus omgekeerd en in het allerkleinste blad naar de fietsenmakers van de Battle gereden. Ik kan je vertellen dat 6 km draaien zonder versnelling zwaar is. Daar aangekomen hadden ze het probleem met een half uurtje opgelost en konden we terug naar de berg. Het plan was te fietsen naar het wildrooster en dat deden we, de eerste meting om te zien of de trainingen me daadwerkelijk tijdwinst zouden opleveren: 25 minuten sneller dan vorig jaar, dus een bevestiging van wat ik hoopte.

Dag 2 wilde ik graag dalen van de finish tot aan het startpunt, de organisatie is er geen voorstander van omdat men zich nog wel eens vergist in de snelheden die je maakt bij het dalen. Nadat ik ze plechtig beloofd had voorzichtig te dalen en zeker geen onnodige risico’s te nemen zijn we aan de afdaling begonnen (we hadden ons met de auto boven af laten zetten). Wat een ervaring en wat een klus!! De berg is 2150 meter hoog en heeft flink wat venijnige bochten maar super tof om te dalen, in de lastige bochten heel gedoseerd maar op de vlakke stukken even alles laten gaan en tikte we een snelheid aan van 74.5 km per uur.

Beneden aangekomen kregen we complimenten van de organisatie dat we het daadwerkelijk rustig aan gedaan hadden.

De HandbikeBattle

We hadden een goede start van de dag: rustig ontbeten en ruim op tijd bij de start. Dat is altijd een magisch moment gezien de burgemeester van Feichten er is en een hele klas schoolkinderen die ons al zingend en zwaaiend met vlaggetjes aanmoedigen.

Ik startte prima ontspannen en bij het eerste meetpunt (het wildrooster) was ik na 76 minuten (vorig jaar in 110 minuten dus een beste verbetering). En door naar punt 2. Dat was een aardige klim en wij hadden het goed, zo samen reden we gestaag door maar punt 2 op de dam, nog steeds een soort van fluitend ondanks de regen. Daar wat gegeten en door. Maar na 200 meter zei het elektronische systeem helaas, doe het zelf maar even. Bellen met de technische dienst en toch zelf nog even pielen maakte dat hij het weer deed na 25 minuten. En door dus op naar punt 3! Dat stilstaan heeft zijn tol geëist en dat merkte ik in de rest van de rit. Bij punt drie was het lood en loodzwaar, dat was geen best vooruitzicht voor de laatste puist. Langzaam maar gestaag hebben mijn buddy en het publiek me naar boven gejoeld en de finish was magisch!