Géén trainingsdag op 6 april in de Biesbosch voor mij

In mijn vorige blog schreef ik dat ik zou gaan bloggen over de trainingsdag in de Biesbosch op 6 april, die georganiseerd werd door Team ZeeBra van Revalidatiecentrum Revant. Deze trainingsdag werd georganiseerd, omdat de training/reünie van de HandbikeBattle in Amersfoort niet door kon gaan. Helaas werd ik na Pasen ziek. Ik merkte al toen ik Tweede Paasdag een tochtje met mijn Handbike maakte dat ik wat verkouden was. Maar toen ik de dag erna al vroeg wakker werd van de pijn, dacht ik hier klopt iets niet.

Dus al vroeg in de ochtend na het Amphia ziekenhuis gebeld en ik kon die middag al terecht bij mijn KNO arts. Dus dat was wel fijn. Maar ik wist toch al hoe het ging aflopen en het verdere beleid zou gaan worden. Nu weet ik dat dit bij mij altijd een antibioticakuur is. Maar deze keer vond de KNO arts het vreemd dat ik geen stem had, heb ik normaal nooit, als ik een bijholte ontsteking, heb. Dus gaf hij mij het advies om contact op te nemen met mijn longarts. KNO arts dacht dat het misschien ook in  mijn longen zou zitten. Pff wat een vreselijke tegenvaller. Dus de dag na de KNO arts werd ik nog beroerder wakker. En maar overleg gepleegd met de longpolikliniek Amphia Ziekenhuis. Ik zou teruggebeld worden door mijn longverpleegkundige. Aan het einde van de middag werd ik teruggebeld. Zij ging meteen overleggen met de dienstdoende longarts. En 5 minuten later ging mijn telefoon weer, ik kreeg voor 5 dagen een prednisonkuur en moest mijn astma medicatie verhogen tot het maximale. Ik bleek naast de bijholteontsteking ook een luchtweginfectie te hebben. En ik mocht absoluut niet mee met de trainingsdag in de Biesbosch.

‍

Ook moest ik volledige rust nemen en zo min mogelijk doen, dit om te voorkomen dat het erger zou worden, ik heb in 2023 namelijk een infectie aan mijn longen gehad en dat duurde 3 maanden voordat ik daarvan volledig hersteld was. Vandaar de voorzichtigheid en de longverpleegkundige wil natuurlijk wel dat ik de HandbikeBattle kan rijden (dat wil ik zelf ook heel graag). Dat betekent dus 14 dagen niet trainen en waarschijnlijk als ik de training op ga pakken dat ik dan wel merk dat ik goed ziek geweest ben. Ach ja; het zal bij mij eens een keer goed gaan!

Gelukkig kon ik terugkijken op een leuke fietstocht die ik Goede Vrijdag gemaakt had. Die dag ging ik met een vriendin van vroeger , die ik al 46 jaar ken, een stukje fietsen. Het was die dag droog en de zon scheen. Zij rijdt met haar racefiets grote tochten, zoals de Marmotte in Frankrijk, toerversie Amstel Gold Race. Rozelijn en ik hadden dit nog nooit gedaan, samen gefietst. Het beviel goed! Het is voor herhaling vatbaar.

Tijdens het fietsen gezellig bijgekletst en kreeg ik complimenten van Rozelijn dat ze het zo knap vindt dat ik dat toch allemaal maar doe, ondanks mijn lichamelijke beperkingen en zo positief blijf.

Mijn volgende blog gaat over de trainingsdag in Limburg op 4 mei.