Ein-de-lijk was het weer een beetje fatsoenlijk om te gaan fietsen, althans voor mij dan, want ik ben een droog weer fietser. Eenmaal gestart met een schema dan zet ik graag door. Ook met regen. Ik ben begonnen met het schema voor de Amstel Gold Race. Ik train volgens het schema voor 100-125-150 km. Ik zit inmiddels in week 4 en de trainingen gingen tot dusver heerlijk met een fijne opbouw. De fluitende vogels en bloeiende krokussen geven toch een voorzichtig voorjaarsgevoel en af en toe die gele bol in de blauwe lucht dat geeft helemaal een fijn gevoel!
Het werken met een schema werkt voor mij heel goed. Ik train met een doel en daar zit een doordacht plan achter en door een datum ( in dit geval de Amstel gold race) als einddatum te hebben wordt je plan een doel en je doel werkelijkheid. En kan ik dus met een goed gevoel en gezonde spanning, ja mensen , dat heb ik echt aan de start staan. Ik ben helemaal geen klimmer, mijn fiets ook niet per se, die is aero dus elk jaar weer denk ik bij de 1e klim, Why Marjan, Why? De ‘ik doe dit echt nooit meer’ stemmetjes zijn op zo’n dag ook altijd luidkeels aanwezig haha. Maar als je dan eenmaal boven op de Cauberg met een medaille en een piepklein biertje midden in de gezelligheid staat heeft de euforie het toch gewonnen van de stemmetjes.
En ben ik weer blij dat ik in de koude periode met winterkleding, oorwarmers, dikke handschoenen en een buff begonnen ben met een heerlijk schema.
In mijn volgende blog vertel ik jullie alles over mijn avonturen en alle stemmetjes die de revue gepasseerd zijn. En uiteraard wat mijn volgende doel is!
Tot de volgende!
