Eigenlijk wist ik het al wel maar de afgelopen maanden werd het écht bevestigd. 

Ik ben een mooiweer of nee, dróógweerfietser!

Man, man, man wat een weer. Zoals jullie misschien weten werk ik in een fietsenzaak. Het nut van een gravelbike heb ik voor mijzelf echt nog nooit ingezien. Ik heb een goede mtb en een hele mooie (ook goede natuurlijk) racefiets, dus wat moet ik dan met een gravelbike? Met dit zeikweer begon ik toch het voordeel in te zien.

Helaas, ik kon het thuis niet verkopen. Dan maar op de Tacx binnen trainen. En daar heb ik echt een haat-liefdeverhouding mee. ‘Maar heb je wel getraind dan Marjan?’, hoor ik je denken. Uiteraard maar gewoon met de app. Serietje op Netflix aan en gewoon trappen of een eenvoudige training. 

Tweede kerstdag was het weer dan eindelijk fatsoenlijk om buiten te fietsen. Uiteraard was dat wel eens een keertje vaker het geval, maar dan was ik aan het werk. Dus op de fiets naar het kerstdiner! Heerlijk was het. Het suizen van de wind in mijn oren, de zon die scheen, de andere fietsers weer groeten, heerlijk! Maar bovenal het fietsen. Met een glimlach zat ik op de fiets. Genieten van het droge weer! 

Hopelijk werkt het weer wat mee en kunnen we allemaal weer genieten van het buiten fietsen en niet meer loeren naar een Netflix docu. En eerlijk, heb jij ook ontdekt een droogweerfietser te zijn?

Tot de volgende! 

‍